sobota, 5 kwietnia 2014

MONEMVASIA - Peloponez

Monemwasia  gr Μονεμβασία,Monemvasiá – miasto w prefekturze Lakonia na Peloponezie. Według danych z 2001 roku liczy 4660 mieszkańców. Pełni funkcję ważnego ośrodka turystycznego. Znajdują się tutaj potężne fortyfikacje oraz kościoły bizantyjskie. Ze względu na położenie, u podnóża wielkiej skały wyrastającej z morza, miasto nazywane jest Giblartarem Wschodu. Monemwasię łączy ze stałym lądem jedynie wąska grobla. Nazwa miasto pochodzi od zwrotu moni emvasis ("jedyne wejście"), bowiem ze stałego lądu do miasta można dostać się wyłącznie przez jedną bramę.
Miasto składa się z dwóch części – położonego nad brzegiem morza Dolnego Miasta oraz wznoszącego się na 300-metrowej skale Górnego Miasta, z niezwykle malowniczymi przepaściami morskimi, od strony północnej. Potężna skała zasłania dolną część Monemvasi tak, że nie jest ona widoczna od strony stałego lądu.
Dolne Miasto od północy przylega do wysokiej i stromej ściany skalnej. Z pozostałych trzech stron otaczają je potężne XVI-wieczne weneckie mury o łącznej długości 900 metrów. Funkcję jedynego wejścia od strony lądu pełni wąska brama zachodnia. Oprócz niej w murach znajdują się jeszcze dwie bramy. Umieszczona w południowym murze brama morska,zwana Portello, zapewniała dostęp do morza bezpośrednio z centrum miasta. Brama wschodnia prowadzi na dawny cmentarz, zwany Lipsoma. W obrębie murów nigdy nie było portu. W czasach pokoju funkcję tę pełniła mała przystań leżąca przy grobli.
W 1971 roku wybudowano most łączący Monemwasię ze stałym lądem. W ostatnich latach gwałtownie rośnie liczba turystów odwiedzających miasto. Rozpoczęto również prace konserwatorskie mające na celu odnowienie najważniejszych zabytków. Obecnie w Dolnym Mieście na stałe mieszka 10 rodzin. Górne Miasto pozostaje niezamieszkane od 1911 roku. Na Dolne Miasto składa się labirynt wąskich ulic oraz kryte dachowka domy i kościoły bizantyjskie.
Na terenie Górnego miasta zachowały się też pozostałości XIII-wiecznego fortu oraz ruiny koszar, strażnic i prochowni z czasów panowania weneckiego.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz