Kerkyra usytuowana jest na wschodnim wybrzeżu wyspy. Uchodzi za jedno z najładniejszych miast Grecji i jest licznie odwiedzane przez turystów. Można się tam dostać samolotem z Aten lub Salonik. Z miasta odpływają promy do Igoumenítsy, kilku portów we Włoszech, a nawet do Albanii.
Podczas spaceru po starej części miasta poznaje się jego architekturę, która jest mieszanina stylów z Wenecji, Francji, Anglii i Grecji. W XIII wieku Wenecjanie wybudowali tu twierdzę obronną, na miejscu bizantyjskie zamku. W XV wieku wznieśli kolejną warownię, która góruje na wzgórzu Agios Markos. W 1797 roku miasto z całą wyspą znalazło się pod zarządem francuskim, aż do 1815 roku. Później władzę nad wyspą przejęła Wielka Brytania, której rządy przyczyniły się do rozwoju miasta i infrastruktury. W 1864 roku Korfu stała się częścią Grecji. W czasie II wojny światowej była okupowana najpierw przez Włochów, a później przez Niemców. Po wojnie dużych zniszczeń dokonały kolejne trzęsienia ziemi. W latach 60-tych nastąpił rozwój ruchu turystycznego na wyspie. W 1994 roku miasto zostało odnowione ze względu na planowany szczyt Unii Europejskiej. Popularnym miejscem wizyt turystów przybywających do Kerkiry są fortyfikacje: Stary Fort (Paleó Froúrio) i Nowy Fort (Néo Froúrio), których starsza część pochodzi z czasów bizantyjskich (połowa XII wieku), a później została przebudowana przez Wenecjan. Od tej pory oba forty były odnawiane przez okupantów i niszczone przez oblegających. Swój wkład mieli również Brytyjczycy, którzy w latach 40-tych XIX wieku w obrębie Starego Fortu wznieśli neoklasycystyczny kościół św. Jerzego. Stary Fort jest czynny codz. 8.00-19.00 (wstęp wolny), a przez większość wieczorów odbywają się w nim pokazy „światło i dźwięk". Nowy Fort należy do greckiej marynarki wojennej i wstęp jest tam wzbroniony. Życie miasta koncentruje się wokół placu Spianáda. Warto zwrócić uwagę na Rotundę Maitlanda pochodzącą z czasów brytyjskich. W pobliżu placu znajduje się XIX-wieczny Pałac św. Michała i Jerzego, była siedziba komisarza brytyjskiego wyspy, gdzie współcześnie mieści się Muzeum Sztuki Azjatyckiej. Najważniejszym obiektem sakralnym miasta i wyspy jest kościół Ágios Spirídonas, w którym przechowywane są szczątki patrona wyspy. Koniecznie trzeba również zobaczyć jeden z najcenniejszych zabytków sakralnych na wyspie - kościół Panagia Antivouniotissa. Będąc w Kerkirze warto również zawitać do Muzeum Archeologicznego i Muzeum Bizantyjskiego.
Podczas spaceru po starej części miasta poznaje się jego architekturę, która jest mieszanina stylów z Wenecji, Francji, Anglii i Grecji. W XIII wieku Wenecjanie wybudowali tu twierdzę obronną, na miejscu bizantyjskie zamku. W XV wieku wznieśli kolejną warownię, która góruje na wzgórzu Agios Markos. W 1797 roku miasto z całą wyspą znalazło się pod zarządem francuskim, aż do 1815 roku. Później władzę nad wyspą przejęła Wielka Brytania, której rządy przyczyniły się do rozwoju miasta i infrastruktury. W 1864 roku Korfu stała się częścią Grecji. W czasie II wojny światowej była okupowana najpierw przez Włochów, a później przez Niemców. Po wojnie dużych zniszczeń dokonały kolejne trzęsienia ziemi. W latach 60-tych nastąpił rozwój ruchu turystycznego na wyspie. W 1994 roku miasto zostało odnowione ze względu na planowany szczyt Unii Europejskiej. Popularnym miejscem wizyt turystów przybywających do Kerkiry są fortyfikacje: Stary Fort (Paleó Froúrio) i Nowy Fort (Néo Froúrio), których starsza część pochodzi z czasów bizantyjskich (połowa XII wieku), a później została przebudowana przez Wenecjan. Od tej pory oba forty były odnawiane przez okupantów i niszczone przez oblegających. Swój wkład mieli również Brytyjczycy, którzy w latach 40-tych XIX wieku w obrębie Starego Fortu wznieśli neoklasycystyczny kościół św. Jerzego. Stary Fort jest czynny codz. 8.00-19.00 (wstęp wolny), a przez większość wieczorów odbywają się w nim pokazy „światło i dźwięk". Nowy Fort należy do greckiej marynarki wojennej i wstęp jest tam wzbroniony. Życie miasta koncentruje się wokół placu Spianáda. Warto zwrócić uwagę na Rotundę Maitlanda pochodzącą z czasów brytyjskich. W pobliżu placu znajduje się XIX-wieczny Pałac św. Michała i Jerzego, była siedziba komisarza brytyjskiego wyspy, gdzie współcześnie mieści się Muzeum Sztuki Azjatyckiej. Najważniejszym obiektem sakralnym miasta i wyspy jest kościół Ágios Spirídonas, w którym przechowywane są szczątki patrona wyspy. Koniecznie trzeba również zobaczyć jeden z najcenniejszych zabytków sakralnych na wyspie - kościół Panagia Antivouniotissa. Będąc w Kerkirze warto również zawitać do Muzeum Archeologicznego i Muzeum Bizantyjskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz